Om de geschiedenis van onze “Huisartsenvereniging Klein-Brabant” (dit zijn de gemeenten Bornem, Puurs en Sint-Amands) een beetje te kaderen moeten we ver teruggaan in de tijd. Onze huisartsenvereniging is immers ontstaan uit een andere,  vroegere vereniging: “Geneeskundige Kring Klein-Brabant”, een feitelijke vereniging die, volgens teruggevonden documenten, zou opgericht zijn in 1895. De oorspronkelijke statuten van deze vereniging waren nog in de Franse taal opgesteld.De oorspronkelijke naam luidde “Syndicat Médical du canton de Puers”. Een 8-tal artsen waren bij de oprichting betrokken. De jaarlijkse bijdrage bedroeg toen 5 Belgische Frank.  Vergaderingen werden gehouden in een klein zaaltje boven een café (De Vierklaver in Puurs). De gebeurtenis van het jaar was gedurende vele jaren het jaarlijks Banket, meestal georganiseerd in een of ander uitstekend restaurant in ons geliefde Klein-Brabant. Op deze banketten ging het er nogal “deftig” aan toe. Eenmaal werd ikzelf eens berispt door een dame van stand, die mij misprijzend aankeek omdat ik het aandurfde mijn jasje uit te trekken gedurende het diner. Er was zelfs af en toe muzikale opluistering door een collega die goed ter stem was (dr. Jacques Van den Abbeele) en een andere collega die voortreffelijk piano spelen kon (dr. Georges De Putter). En er werd natuurlijk een speech gehouden door de voorzitter. Mijn herinneringen gaan terug tot  wijlen dr. Julien Geerts, nadien gevolgd door wijlen dr. Jozef Van der Veken, twee minzame en erudiete collega’s uit Sint-Amands.

Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de “Société” werd in 1842 voor het eerst een werk uitgegeven en gedrukt, met de ronkende titel “Annales de la Société de Médecine pratique de la province d’Anvers etablié à Willebroeck. Op dit eerste jaarboek volgen er nog dertien. Tot 1855. Waarom deze uitgave later niet meer verscheen is niet geweten. De vereniging moet nog wel bestaan hebben in 1861. Want in dat jaar werd een vraag gesteld aan artsen in Antwerpen, Boom en Aalst om samen te smelten.
Dr. Van Berchem, die een bezielende voorzitter van de société moet geweest zijn, was alleszins geen onbekende in de medische wereld. Hij zetelde ook in de Brusselse académie de médecine. Maar dat hij onmiskenbaar ook een “echte huisartsenziel” had blijkt bijvoorbeeld uit de wijze waarop hij zijn eerste speech als burgemeester afsloot: “Vergeet toch nooit, dat de koorde van mijn bel niet zoo hoog geplaatst is, dat het aan den armsten gelijk aan den rijksten inwoner moeilijk zou zijn daar aan te trekken.”

In de Annales werd duidelijk getracht om onderwerpen op een wetenschappelijke wijze te behandelen. Er werden ook bijdragen gepubliceerd die getuigen van een briefwisseling over de landsgrenzen heen. Naast artikels van dokters uit kleine gemeenten zoals Zele en Boom, verschenen  bijdragen van collega’s uit Leuven, Leeuwarden, Nantes, Parijs, Toulouse, Madrid, Rotterdam … kortom echt al een internationaal gezelschap!

Na 1855 is er weinig gekend van hoe de “société” het verder verging. Tijdens de eerste wereldoorlog was het ook een arts die dienstdoende burgemeester was in onze gemeente. Dr. Henri Persoons, wiens naam voortleeft in de laan naar de Willebroekse brug. Hij leidde ook het “Gods-Gasthuis” dat in 1908 werd opgericht met de steun van Louis De Naeyer en zijn echtgenote, Alida Peeters. Het eerste Willebroekse ziekenhuis was daarmee een realisatie van een huisarts. 

Onder de naam “Geneesherenvereniging Willebroek” start in 1960 de meer recente geschiedenis. Op dat ogenblik lag de nadruk meer op het bevorderen van de collegialiteit en het maken van afspraken betreffende de dienstverlening naar de bevolking. De organisatie van een wachtdienst was daar een belangrijk onderdeel van. De jaarlijkse banketten, die een hoogtepunt waren waarop de collegialiteit ook tot echte vriendschappen leidde, werden steeds grootser en evolueerden tot echte weekend-uitstappen.